อุทยานแห่งชาติแม่ปิง เสน่ห์แห่งธรรมชาติ จังหวัดลำพูน    

อุทยานแห่งชาติแม่ปิง เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในจังหวัดลำพูน กินอาณาเขตเป็นบริเวณกว้างที่ครอบคลุมพื้นที่ไป 3 จังหวัดทั้ง ลำพูน เชียงใหม่ และตาก ดังนั้นสถานที่ท่องเที่ยวภายในอุทยานจึงมีมากมายอาทิเช่น ผาแดงหลวง ผาไข่ แก่งก้อ ทุ่งกิ๊ก น้ำตกก้อหลวง น้ำตกก้อน้อย น้ำตกตาดสะตอ ถ้ำยางวี พระธาตุแก่งสร้อย เป็นต้น หลายๆที่ยังคงความเป็นธรรมชาติที่อุมสมบูรณ์อยู่มาก ไม่ค่อยมีพื้นที่การค้าทางธุรกิจมากนัก นับว่าหากใครชอบความสงบ คนน้อย ธรรมชาติสวยงาม อุทยานแห่งชาติแม่ปิงเป็นอีกทางเลือกหนึ่ง ที่น่าไปเยือนอย่างมากในจังหวัดลำพูน  

ไปเที่ยวกันไหม จะไปก็รีบไป เดี๋ยวพี่พาไปลำพูน!!

ออกเดินทาง

เช้า สายๆ (จะเช้าหรือสาย? 55) เอาเป็นว่าเราเดินทางออกจากเชียงใหม่ ไปยังจังหวัดลำพูน ใช้เวลาเพียงไม่นานนักก็หิวข้าว (แวะแปบหนึ่ง เดี๋ยวๆๆ) จริงๆจะบอกว่าระหว่างทางที่ขับไปยังอุทยานแห่งชาติแม่ปิงน่ะ ไม่ค่อยมีชุมชน หรือร้านอาหารมากนัก ดังนั้นควรเตรียมเสบียงมาให้พร้อม  

11 นาฬิกา ฤกษ์งาม ยามถึง เราก็มาพบรัก พักรถ กันที่หน้าด่าน อุทยานแห่งชาติแม่ปิง (ใช้เวลา 2 ชั่วโมงเศษๆ จากเชียงใหม่-อท., ระยะทาง 161 กม.) ถนนลาดยางอย่างดี ไม่มีลูกรังให้ล้อพังเล่นๆ ดีงาม พระราม พระลักษณ์ สีดา 555

จ่ายเงินค่าอุทยานก่อน ราคาก็ตามนี้  

หลังจากที่ทำธุระค่าผ่านด่านอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ติดต่อเจ้าหน้าที่ก่อนว่ามาถึงแล้ว แต่เดี๋ยวตอนเย็นจะเข้าไปหาที่จุดกางเต็นท์ เพราะจะไปเที่ยวที่อื่นก่อน ถ้ากางไปจุดกางเต็นท์แล้ว ค่อนข้างลำบาก หากจะออกมาเที่ยวที่อื่น ดังนั้นเมื่อคุยกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว เราจึงมุ่งหน้าไปยัง “แก่งก้อ” มันคืออะไรกันนี่ มาดูกัน!!!  

ขับรถประมาณ 10 นาที, …. เราก็มาถึง “แก่งก้อ” คืออะไร ก็คือ ทะเลสาปนี่เอง เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ หย่อนตัวลงไปในน้ำก็ได้ 55 มีแพให้นอนแล้ว มีทัศยนีภาพสวยงามเป็นวิวทะเลสาปและภูเขา ซึ่งเป็นที่สัญจรทางน้ำระหว่างเขื่อนภูมิพล จังหวัดตาก และ อ่างเก็บน้ำดอยเต่า จังหวัดเชียงใหม่ อีกทั้งยังมีกิจกรรมรองรับอีกหลายอย่าง อาทิเช่น ล่องแพไปเยี่ยมชมโรงเรียนเรือนแพ ไปพระธาตุแก่งสร้อย และเขื่อนภูมิพล เป็นต้น  

เริ่มจาก… ลงรถก่อนละกัน 55 ที่นี่มีลานกางเต็นท์ด้วยนะ ใครอยากจะมาพักผ่อนชิวๆ ดูวิวสวยๆ ก็น่าสนใจไม่ใช่น้อย  

เดินเข้าไปอีกหน่อย ก็จะเป็นจุดชมวิว  

และจุดชมป้าย เอ้ยยยย!! 555

เพื่อเป็นที่ระทึก เอ้ยย!! ระลึก เราจึงก็เซลฟี่กับป้ายสักหน่อย แชะ!!  

ถ่ายคนอื่นด้วยก็ได้ โชะ!!  

ว่าแล้วก็ไปตามหาเรือกันดีกว่า เพราะว่าเราจะไป “โรงเรียนเรือนแพ หรือคนจะรู้จักกันในนาม คิดถึงวิทยา” เจ้าหน้าที่บอกว่าให้ไปตังปุ้นเน่ออออ!!  

ปรากฏว่าเลี้ยวผิด เลยได้วิวแบบนี้มาแทน 555

หมาๆ นายช่วยนำทางเราหน่อย  

เริ่มต้นด้วยการเดินถอยหลังก่อนนะจ้ะ นายจ๋า   

ไปทางซ้ายก็จะเห็นวิวแบบนี้  

แต่ถ้าลงมาข้างล่างก็จะเป็นแบบนี้  

แล้วสุดท้ายก็มาถูกที่สักที ว่าแล้วก็ไปกันโล้ดดด บรื้นๆๆ  

เรามาชมวิวระหว่างทางกันเลยดีกว่า ส่วนข้อความระหว่างรูป ข้ามๆมันไปก็ได้ 555

นานนัก เราก็มาถึงโรงเรียนเรือนแพ วิ้งๆๆๆ คุณครู นักเรียนหายไปไหนหมดดดดดด.. เหลือแต่หมาหน้าหด 1 ตัว 555 สอบถามไปสอบถามมา (ถามคนเรือนะ ไม่ใช่หมา) ปรากฏว่า วันนี้มีประชุม โรงเรียนจึงหยุด (อุตส่าห์ไม่มาวันเสาร์-อาทิตย์ เพื่อที่จะได้พิชิตคุณครู แต่สุดท้ายก็แห้วจนได้ 55) เอาน่ะไปสำรวจรอบๆ ดูอะไรเล่นๆละกัน  

พ่อครับ.. พ่อจำได้ไหม เมื่อตอนที่ไก่เคยเป็นเด็ก กับกรงเล็กๆ ที่ดูไม่ใหญ่ไป (สติ!!)

ที่นี่เขาทำไก่พอเพียงด้วยแหละ (ก็เลี้ยงน้อยไง) 555  

โครงการนี้เกิดขึ้นจาก (รูปดังกล่าว)  

เมื่ออิ่มหนาสำราญกับไก่แล้ว (ถ่ายรูปนะ ไม่ใช่กิน 55) ก็ไปเดินดูรอบๆต่อ จะมีลานกว้าง ลานอเนกประสงค์ไว้ทำกิจกรรมต่างๆ  

ถัดมาก็จะเป็นห้องสมุด แหล่งรวมความรู้ ที่ถ่ายโดยคนไม่มีความรู้ 555 (เล่นเอง เจ็บเอง หาตัวแสดงแทนไม่ทัน)

ห้องสมุดนี้ยังสร้างไม่เสร็จ เพราะขาดแรงคนมาช่วยสร้าง ที่เป็นอยู่ตอนนี้ หลวงพี่เขาลงแรงกาย แรงใจ ร่วมกับชาวบ้านบางส่วนทำขึ้นมา ใครอยากช่วยก็มาช่วยได้นะ  

ขี้เกียจละ กลับดีกว่า (เฮ่ยๆๆ เดี๋ยวก่อนสิหลวงพี่)  

จริงๆแล้วหลวงพี่มีกิจข้างนอกต่อ เพราะมีคนนิมนต์ไปงานบุญ (จะบาปไหมเนี่ย ไม่บาปละกัน 55) สำรวจรอบๆต่อดีกว่า ด้านจะเป็นที่เคารพธงชาติของเด็กๆ จำนวนนักเรียนมีไม่กี่คนเอง ดังรูป แชะ!!  

ไปละ กลับดีกว่า บ๊ายบาย น้องหมา (เดี๋ยวๆๆ ใครให้เอ็งไปด้วย ขึ้นมาาา!!)  

Goodbye see you to next view  

เผลอแปบเดียวก็เย็นซะละ รีบไปลานกางเต็นท์ดีกว่า ก่อนที่พระอาทิตย์จะตกดิน ซิ่งไปกับโซเฟอร์ ตีนหมี 555

เป็นทางลาดยางอย่างดี แต่มีเลนเดียว เล็กซะด้วย โค้งเยอะอีกต่างหาก มามืดกว่านี้ ได้ไปสนิทกับต้นไม้แน่ๆ 55

7 กิโลเมตร 10 นาที เราก็มาถึงที่ ทุ่งกิ๊ก (สถานที่มโนว่านี่คือลานกางเต็นท์ของเรา) ซึ่งมารู้ทีหลังว่ามันไม่ใช่ มันต้องให้ จนท. พาขึ้นไปอีก ครึ่งชั่วโมง (ทางลูกรัง) โชคก็ดันเข้าข้างเมื่อ สัญญาณโทรศัพท์ดันไม่มี Good job 555 ติดต่อ จนท. ที่คุยกันไว้ไม่ได้ เราจึงปักกลด กางเต็นท์กันที่นี่ ลานช่างกว้างดี เสียจริงเชียว ลานนี้เป็นของเรา เยี่ยมจริงๆ  

เทเลทับบี้ออกโรง!!! ได้เวลาสนุกแล้วซิ.  

และแล้วก็มี จนท. ผ่านมา เราจึงบอกว่าให้ไปบอก จนท. คนนั้นให้หน่อยว่ามาถึงแล้ว พักตรงนี้นะ แล้วเจอกัน โปรดตามหากันด้วย 555 คุยกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วก็ถึงเวลาของ Sunset พลบค่ำย่ำดิน ด้วยความที่ขี้เกียจเดินไปไกล ถ่ายมันตรงนี้ละกัน  

สำหรับมื้อเย็นของเรา เป็นแบบสำเร็จรูปง่ายๆ ง่อยๆ ไม่ต้องพิธีรีตอง ลีลาไรเยอะ ฉีกแล้วโยน สุกแล้วกิน เย่!!

อิ่มหนำ สำราญ ภาพตัด แพลนไปที่โคมไฟ..  

ผาแดงหลวง

03.30 น. การเดินทางได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง สถานที่ต่อไปของเรานั่นก็คือ ผาแดงหลวง จุดชิมวิวที่มองเห็นแม่น้ำปิง ที่เขาว่ากันว่าสวยงามยิ่งนัก อยากจะประจักษ์แก่สายตาสักครั้ง (ทำไมต้องเล่นสำนวน?55) ระหว่างทางก็จะเป็นถนนลูกรัง สลับฟันปลากับต้นไม้น้อยใหญ่ ป่าดง พงไพร ความศิวิไลซ์ของธรรมชาติช่างน่าค้าหายิ่งนัก ยังๆ (ยังไม่ถึง?) ยังไม่หยุด!! 555

กินเวลานานพอสมควรสำหรับการนั่ง 4x4 ที่ยาวนานกว่าเราจะมาถึงจุดเดินขึ้นผาแดงหลวง (1.20 ชั่วโมง) ตูดยังไม่หายชา ก็ต้องเดินหน้าต่อด้วย 2 เท้า ย่ำขึ้นดอยไปยังผาอีก 2 กิโลเมตร เดินไม่นาน ระยะทางก็สั้น แต่ชัน!! 20-30 นาทีก็ถึงละ  

ระหว่างที่รอเขา.. ให้ฉันนั่งต้มมาม่าที่กองไฟจะได้ไหม  

สิ้นสุดแห่งการรอคอย…  

สวยงาม จับตา จับกล้องถ่ายรัวๆเลยไหมล่ะ อยากฟินแบบนี้ต้องลองมาสักครั้ง แล้วจะรู้ว่าวิว ณ ที่แห่งนี้ สวรรค์บนดินจริงๆ  

หลังจากที่ดื่มด่ำกับจุดชมวิวพระอาทิตย์ขึ้นที่ “ผาแดงหลวง” เสร็จเรียบร้อยแล้ว เราก็กลับลงไปข้างล่างสิครับ รออะไร 55

ระหว่างทาง แวะสักหน่อย  

ที่นี่คือจุดชมวิวแก่งก้อน้อย  

สถานที่ต่อไป ใจมันอยากลงน้ำ รออะไร ก็ไปน้ำตกกันเลยสิ  

สวัสดี น้ำตกก้อหลง เพราะกว่าจะมาถึงหลงซะ 2-3 รอบ 555

ร้อนอก ร้อนใจ ไม่ร้อนก็ต้องลงไปให้หมด ตู้ม!!! สดชื่น  

ด้วยความว่าพบกันอีก จะต้องมารีวิวใหม่ 55

ด้วยรัก และล้อหมุน