แชมป์รายการแฟนพันธุ์แท้ ท่องเที่ยวไทย (Workpoint) / พิธีกรเที่ยวสบายสไตล์ชุมชน / Podcaster
เราสองคน “หนุ่ม - โจ้” นัดรวมตัวกันที่บางบัวทอง จ.นนทบุรี เพื่อมุ่งหน้าสู่บ้านไร่ชายเขาของพี่โรจน์ ที่บ้านนาต้นจั่น อ.ศรีสัชนาลัย จ.สุโขทัย และไป Camping กันคืนนี้ที่บ้านแม่สาน หมู่บ้านชาวปกาเกอะญอกลางหุบเขา ระยะทางวันนี้ประมาณ 550 กม. ผมมี Honda PCX 150cc เป็นมอเตอร์ไซค์คู่ใจ และรถของเราติดกล่องหลัง GIVI สีดำขนาด 43 ลิตร เพื่อใส่สัมภาระต่างๆ ได้สะดวกมากขึ้นและไม่เปียกฝนแน่นอน 100%
เริ่มจากการ Sightseeing ในหมู่บ้านแม่สาน รวมถึงความอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติอย่าง “ต้นตะเคียนขนาด 7 คนโอบ ” วิวทุ่งนาขั้นบันไดที่งดงาม มิตรภาพระหว่างชาวนากับควายที่พึ่งพาเหมือนเพื่อนกันตลอดเวลา แถมยังมี “ถ้ำศักดิ์สิทธิ์” ที่ชาวบ้านเคารพนับถือเป็นอย่างมาก และลุยต่อไปเล่น้ำตกเย็นๆ ที่ “น้ำตกแม่สาน” สร้างความเฟรชให้เต็มที่กับร่างกาย ก่อนเดินลุยขึ้นเขาไปที่ “ยอดเขาโด่”
มื้อเที่ยงในวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ แทนที่จะหาอะไรก๋วยเตี๋ยวกินทั่วๆ ไป ก็นึกครึ้มอยากจะกินกาแฟขึ้นมาซะงั้น บางกอกดอยคาเฟ่...เป็นร้านเป้าหมายของผมในวันนี้ ชื่อร้านมาแบบนี้จะเป็นแนวอะไรไม่ได้นอกจากวินเทจ ส่วนด้านในร้าน การตกแต่งสไตล์วินเทจถือว่าโอเคเลย รวมถึงการตั้งชื่อเมนูแปลกๆ อย่างเช่นสนิมสร้อยที่เป็นกาแฟเย็น และชื่ออาหารอื่นๆ
เป้าหมายเช้านี้คือหากาแฟดีๆ กิน ทำให้นึกถึงร้านที่รู้จักกันมาสักพัก อยู่แถวปากเกร็ด จ.นนทบุรี ที่ผ่านมาก็ไปกินหลายครั้ง แต่ไม่เคยบิดมอเตอร์ไปเลย ครั้งนี้จึงเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศ สตาร์ทแถวบางบัวทองราว 6.30 น. เพียง 20 กม. ก็มาถึงร้านเป้าหมาย 'กาแฟบ้านสวนปันสุข' ในเวลา 7.00 น.
ความสนุกนี้เริ่มต้นโดยการนัดหมายเพียง 10 นาทีของเย็นวันเสาร์ ก่อนที่เช้าวันอาทิตย์พวกเราจะมาเจอกัน 7 โมงครึ่ง ที่พิกัดไทรน้อย จังหวัดนนทบูย่า (นนทบุรี) โจ้จับ Yamaha Aerox ติดกล่องหลัง GIVI อย่างรถทัวร์ริ่ง ส่วนผมก็จับเจ้าคุณปู่ Honda S90 พร้อมมุ่งหน้าไปตัวอำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม
“อำเภอลับแล อุตรดิตถ์” จังหวัดขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ แต่ถูกรายล้อมด้วยพิษณุโลก สุโขทัย แพร่ น่าน ซึ่งเต็มไปด้วยสถานที่ท่องเที่ยวคุ้นเคยมากมาย นี่อาจเป็นเหตุผลที่ใครหลายลืม(ลับ)แลเวลาอยากไปเที่ยว ด้วยความที่เมืองนี้ก็มืดเร็วกว่าปกติ จึงเป็นที่มาของชื่อ “ลับแลง” แปลว่า ตอนเย็นในภาษาเหนือ และเพี้ยนมาเป็นลับแลในที่สุด
10 ที่เที่ยวไทยบรรยากาศดี...แต่ปีใหม่ไม่ค่อยมีใครไป รีวิวนี้เป็นแค่แนวทางจากประสบการณ์ตรงนะครับ หากใครไปแล้วเจอคนเยอะก็ขออภัยล่วงหน้า...เที่ยวให้สนุกและปลอดภัยกันทุกคนและทุกทริปนะครับผม ^^
“วรบุระ หัวหิน รีสอร์ทแอนด์สปา” ที่นัดหมายระหว่างผมกับรุ่นพี่ที่จะมาถ่ายรูปกัน...คือภาพที่เห็นตรงหน้าเหมือนกับเราหลุดเข้าไปในยุครัชกาลที่ 5 ศิลปะแบบโคโลเนียลเต็มไปหมดเลย บางคนก็เรียกงานแบบนี้ว่าตึกฝรั่ง ซึ่งมีความเป็นไทยผสมเข้าไปอยู่พอสมควร
เลี้ยวเข้าซอยหัวหิน 23 มาไม่กี่ร้อยเมตร ผมได้เจอกับ “วรบุระ หัวหิน รีสอร์ทแอนด์สปา” ที่นัดหมายระหว่างผมกับรุ่นพี่ที่จะมาถ่ายรูปกัน...อืมมมม อธิบายยังไงดี??? คือภาพที่เห็นตรงหน้าเหมือนกับเราหลุดเข้าไปในยุครัชกาลที่ 5 ศิลปะแบบโคโลเนียลเต็มไปหมดเลย บางคนก็เรียกงานแบบนี้ว่าตึกฝรั่ง ซึ่งมีความเป็นไทยผสมเข้าไปอยู่พอสมควร
ใกล้หน้าหนาวแล้ว…ใครๆ ก็นึกถึงภูเขาครับ เพราะเป็นช่วงที่อากาศเย็นสุดๆ ลมแรงกำลังดี ท้องฟ้าสีสดใส แต่หลายๆ ที่ก็คลาคล่ำไปด้วยผู้คนมากมาย การบุกเบิกสถานที่ใหม่ๆ นั้น ทำให้ผมสามารถนำมาบอกต่อทุกคนได้อีก เหมือนกับครั้งนี้ที่ผมจะพาไปยืนอยู่บนภูเขาที่มีปะการังอยู่ด้วยจริงๆ…กลางเมืองแพร่ ดินแดนล้านนาของเราครับ
100 กิโลเมตรรรรรรรร...กลางแดดร้อนๆ แม้มันจะเป็นกลางหน้าฝนก็ตาม แต่ใจมันไปแล้วน่ะครับ ตั้งเป้าแล้วก็ต้องไปให้ได้ ด้วยความที่บางบัวทองอยู่ใกล้กับเขต อ.นครชัยศรี จ.นครปฐม ดังนั้นการปั่นไปแถวนั้นสบายมาก ผมเองก็ปั่นอยู่บ่อย แต่การปั่นถึง 100 กม. ไปถึง อ.บางเลน นั้นยอมรับว่าไปไม่บ่อยเลย ยิ่งอากาศแดดเผาแบบนี้ตัดกำลังดีนัก แต่ไม่เป็นไรไปช้าๆ ใจสู้ซะอย่าง
“ครัวพฤกษา@ท่ายาง” เป็นร้านอาหารล่าสุดที่ทำให้ผมรู้สึกดีๆ เหมือนกินข้าวบ้านเพื่อน เหมือนนั่งกินโต๊ะม้าหินอ่อนอยู่ในสวนริมรั้วบ้าน...เป็นอารมณ์แรกที่รู้สึกกับร้านนี้จริงๆ แต่สำหรับผมนับเป็นข้อดีนะ ที่เราสามารถเข้าถึงวิถีชาวบ้านที่แห่งนั้นได้จริงๆ
เรามีความจำเป็นต้องใช้คุกกี้ในการเก็บข้อมูลการใช้งานเว็บไซต์ของท่านเพื่อเพิ่มประสบการณ์ใช้งานที่ดีและตรงตามความต้องการของลูกค้า อ่านรายละเอียดเพิ่มเติม